***..

Milabay na ang dakong unos nga mismo ako ang nagmugna,
gimahayan, ug gisulayan paglimot ang maong pagpakasala,
may mga higayong mahimong magpakabuhong pag usab,
apan hugot kong barogan kining nag inusara kong panaad.

Dili ko na mahimo pang tul-iron ang tanan aron makuhaan,
ang kasakit ug kasamok nga napahamtang ngadto sa uban,
di tiaw ang mga luha nga ning agas tungod ning pagkamaluibon,
giputos sa katam-is ang linglang daw wala'y sama kahalandon.

Pagbasol nga ulahi na ug nungka makahupay sa kahapdos,
hulaton na lamang hangtod sa panahon kining tanan mahipos,
di man tood kasaligan ug katoohan apan dalit kini sa pag bag-o,
ang takna nungka ahaton, halad ning baroganan ug pag too.