***..

Daw gikumot ang akong dughan nga naglantaw sa usa ka inahang nagbagotbot ug nagyawyaw. Makadaghan ko na siya nasugatan sa dalan nga daw wala sa tarong nga panghuna-huna, may higayon pa usahay nga mangablit ug kanimo mangsukna. Makita mo sa iyahang mga mata ang kahingawa, nagpangita sa mga anak nga sa dugayng panahon gihikaw kaniya. Usahay may mga luha modagayday sa iyahang mga aping, sa kamingaw intawn makanunayong kasakit ang gidimdim. Tood pagkasakit mahilayo sa mga binuhat nga bilinhon diha kanimo. Miabot gayud ang takna ug nawala ang matarong nga panghuna-huna nya.

Pagkawalay puangod sa mga binuhat nga nagpahamtang sa imong kapalaran, nakaako sa paglabni sa bugtong kalipay mo ning kalibutan. Bisan paman kun ugaling kaniadto may nabuhat nga kasaypanan, dili makiangayon ang tumang kasakit imong mahiaguman. Ang bugtong bahandi sa usa ka inahan, ang mga anak nga sa pagsugod gisapupo ug gipanggang walay katapusan.

Inanayng nawala sa akong panan-aw ang iyahang bayhon apan
nagpabilin naghoot akong paminaw. Halandon ang gugma sa usa ka inahan, daw walay kinutuban. Busa hinaot sa umaabot mauli ngadto kaniya ang bahanding dugay na niyang gipangita.