Originally Posted by
yanong_banikanhon
Mga tinahud nga magtatambag niining maong programa, maayong adlaw kaninyong tanan. Akong gisulat kining maong tampo sa panghinaut nga inyong kahatagan og katin-awan kining suliran sa akong silingan. Dili man siya maantigo mogamit aning imbernet maong nihangyo siya nako nga ako na lay saysay sa iyang suliran dinhi.
Tawga lang ko ninyo sa pangalang Pakloy Pakibutkibut. Ubay-ubay na pud ka katuigan nga akong giantos kining akong suliran.
Nagsugod kining tanan pagkatawo nako. Matud sa akong inahan, paggawas kuno nako ning kalibotana wala sila magtuo nga buhi ko. Kay wala ma'y uha nga ilang nadunggan gikan kanako. Gusto sa mananabang nga sagpaon ang lubot sa batang bag-ong nahimugso aron kini mohilak. Apan wala man kuno matud-i sa mananabang kung asa ang akong lubot. Gitudlo sa akong tatay ang parti sa akong lawas nga sa iyang panan-aw mao ang akong lubot unya gikusog dayon pag sagpa sa mananabang. Nitiyabaw dayon kuno ko. Alang-alang kinsa gyu'y dili makahilak nga ang iyang gikusog pagsagpa ang ako mang dagway.
Dinhi nagsugod ang kalibog sa akong mga ginikanan. Kay sa ilang panan-aw pareha ra man gyud kuno og hitsura ang akong lubot ug dagway, bisan asang angguloha lili-on. Dili maihap ang mga higayon nga mosipyat si nanay - ang iyang ilohan or taoran og diaper ang akong dagway.
Mao kini ang akong suliran: unsa may akong buhaton aron dili na sila maglibog hain ang akong lubot hain pud ang akong dagway? Kay bisan ako, maglibog pud usahay. Palihug, tabangi ug tambagi ninyo ako.
Kaninyo matinahuron,
Pakloy Pakibutkibut