***..

Walay sama ang kamingaw ning nahimutangan karon,
bugtong bayhon mo lamang ang nahinumdum,
sa kadaghang higayon uban kanimo unta tagamtamon,
nahiulahi na, kanako wala ka nay bisan diyutay'ng panahon.

Aninaw ko ning takna ang maanindot nga kawanangan,
sa matag karon ug unya mopatim-aw ka ning panumduman,
uban kanimo kining kahigayonan unta pagasaw-an,
apan tingali, wala nay bili ang tanan, naanod ug nakalimtan.

May mga gutlo nadakin-as kining mga dila,
mipahiyom ikaw apan bisan gamay wala'y pagsukna,
dili paigo, napun-an ang mga talinhaga,
dri na lamang kutob kalimtan ko ikaw akong himaya.

Ang luna mo ning kinabuhi dili man tood mapapas,
apan gipanghinaot ko matabunan sa mga luhang niagas,
sa mga bitoong akong gilantaw ning kagabhion,
kanila gitugyan ko ang pangandoyng dili ko mabaton...